wtorek, 22 listopada 2011

Co robić? Nie stać mnie już na ten kredyt!

Autorem artykułu jest Ikona



Zaciągając kredyt zazwyczaj zastanawiamy się poważnie nad tym, czy zobowiązanie, jakie na siebie nakładamy nie przekracza naszych możliwości finansowych. Często słyszymy przecież o osobach, które własna nieroztropność doprowadziła do problemów finansowych i z całą pewnością nie mamy ochoty na to, aby podążać ich śladem.

Niestety, kredyty często stanowią dla nas obciążenie nie przez kilka miesięcy, ale przez co najmniej kilka lat, a w tym czasie w naszym życiu może dochodzić do dużych zmian. Niekiedy są to zmiany na lepsze, może zdarzyć się jednak tak, że ich konsekwencją będą trudności ze spłatą zobowiązań. Co można zatem zrobić orientując się dość nieoczekiwanie, że rata kredytowa, którą kiedyś spłacaliśmy bez większego problemu teraz okazuje się dla nas za wysoka?

Unikanie problemu i zwlekanie z płatnościami to taktyka, którą ciągle stosuje zbyt wiele osób. Nadzieja na to, że problemy finansowe są przejściowe, a zaraz po nich nastąpi szczęśliwy okres dostatku pozwalający na spłatę zobowiązań poprawia humor i chroni przed załamaniem nerwowym, często prowadzi jednak do podejmowania decyzji, które pozbawione są logicznego uzasadnienia. Ich konsekwencje bywają bardzo poważne, a moment otrzeźwienia często przychodzi dopiero wówczas, gdy na naprawę błędów jest już za późno.

Pracownicy banków przestrzegają przed podobnymi praktykami i namawiają nas przede wszystkim do otwartości. W interesie każdej instytucji leży otrzymanie zainwestowanych wcześniej pieniędzy, żaden bank nie chce więc naszej finansowej katastrofy. Co więcej, istnieją mechanizmy, które można zastosować wówczas, gdy obciążenie kredytowe staje się zbyt duże, pracownik banku nie może jednak próbować zaradzić problemowi nie wiedząc o jego istnieniu.

Najlepszym rozwiązaniem wydaje się w takiej sytuacji nie zwlekanie z terminowym opłacaniem rat, ale restrukturyzacja kredytu. Może ona odbywać się na wiele sposobów, a choć najbardziej znany polega na wydłużeniu czasy spłaty zobowiązań zaciągniętych przez klienta, nie jest to wcale jedyna propozycja, która możemy wziąć pod uwagę. Nie mniej korzystne może okazać się przewalutowanie kredytu, a także zmiana terminu, w którym spłacamy kolejne raty. Niektóre banki zgadzają się również na tak zwane „wakacje kredytowe”, a więc okres, w którym zawieszamy spłatę rat, aby uporać się z innymi zobowiązaniami, które na nas ciążą.

Restrukturyzacja kredytu to rozwiązanie, które może uratować nas przed katastrofą finansową. Zawsze ustalana jest indywidualnie, a doradca kredytowy stara się, aby jej forma możliwie jak najpełniej odpowiadała naszym potrzebom i możliwością. Pamiętajmy zatem, że im wcześniej złożymy do banku wniosek o tego rodzaju pomoc, tym większa będzie szansa na to, że nasza prośba zostanie rozpatrzona pozytywnie.

---

http://www.pelny-portfel.pl


Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Dziedziczenie praw autorskich

Autorem artykułu jest Arszenik



Konflikty o prawa autorskie do jakiegoś dzieła po śmierci jego twórcy zdarzają się dość często i zazwyczaj trwają wiele lat. Przykładem może być sprawa dotycząca popularnego w latach 1987-2006 programu antywirusowego mks_vir.

Do dzisiaj nie został rozstrzygnięty, ciągnący się od 2005 roku spór o prawa autorskie do programu mks_vir. Toczą go spadkobiercy autora programu – Marka Sella z byłymi pracownikami jego firmy.

Należy przede wszystkim wskazać, że autorskie prawa majątkowe podlegają dziedziczeniu, więc przechodzą po śmierci autora na jego spadkobierców. Mogą być oni powołani do spadku testamentem, bądź mogą dziedziczyć z mocy ustawy. Istotne jest przy tym to, że autorskie prawa majątkowe są zasadniczo ważne przez 70 lat od momentu śmierci autora.

Aby wykazać fakt nabycia autorskich praw majątkowych, należy przedstawić postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku albo zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia. Jedynie dysponując takimi dokumentami spadkobiercy mogą udowodnić, że przysługują im po spadkodawcy majątkowe prawa autorskie i mogą pobierać wynagrodzenie za eksploatację danego utworu. Trzeba przy tym pamiętać, że utwór może być wykorzystywany wyłącznie za zgodą wszystkich spadkobierców, którym przysługują do niego prawa autorskie, a więc wszyscy oni powinni np. podpisać umowę na wydanie określonej książki.
Obok autorskich praw majątkowych istnieją jeszcze autorskie prawa osobiste, które są niezbywalne i trwałe. Należy do nich prawo do autorstwa dzieła, opatrywania go nazwiskiem lub pseudonimem autora, nienaruszalności formy i treści utworu oraz prawo do nadzoru nad sposobem korzystania z utworu. Jeżeli zmarły twórca nie wyraził innej woli, do wykonywania autorskich praw osobistych uprawniony jest jego małżonek, a w jego braku kolejno: zstępni (dzieci, wnuki itd.), rodzice, rodzeństwo, zstępni rodzeństwa. Te same osoby mogą też wystąpić z powództwem o ochronę autorskich praw osobistych zmarłego twórcy.

---

blog "Arszenik i stare koronki"


Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

wtorek, 15 listopada 2011

Programy do wystawiania faktur

Autorem artykułu jest Krzysztof Kowalik



Komputery oraz Internet na dobre zagościły w naszych domach. W dzisiejszych czasach bardzo wiele spraw załatwiamy przez Internet, szukamy informacji, rozrywki, robimy zakupy, sprawdzamy i załatwiamy sprawy urzędowe. Tak jest szybko, wygodnie i tanio.

Każda firma potrzebuje programu do fakturowania by móc sprawnie działać. Już zakładając swoją własną działalność, każdy zdaje sobie sprawę z tego, że będzie musiał prowadzić księgowość oraz wystawiać faktury swoim kontrahentom. Z pomocą coraz częściej przychodzą właśnie internetowe programy do fakturowania. Wystawianie faktur online jest w obecnych czasach niezwykle proste, ponieważ Internet udostępnia wiele rozmaitych programów, które pomogą nam w tworzeniu i wystawianiu profesjonalnych faktur. Wystawianie faktur online ma wiele zalet. Najważniejszą z nich jest dostęp do naszych faktur z każdego miejsca na ziemi, dzięki czemu niezależnie od tego gdzie jesteśmy możemy wystawić fakturę czy przejrzeć archiwalne faktury. Możemy wystawić fakturę będąc zarówno w firmie, w domu jak i u klienta. Dzięki temu, że zarządza się nim przez stronę internetową, działa na każdym komputerze z Internetem bez względu na system operacyjny.

Jest wiele witryn internetowych, w tym cześć darmowych, które oferują tego typu usługi, gdzie w każdy przedsiębiorca w łatwy sposób może przygotować gotową do druku fakturę. Dzięki udostępnionym narzędziom możemy w prosty sposób przygotowywać faktury, drukować je i edytować. Istnieje także możliwość zapisywania faktur, a następnie przesyłania ich kontrahentom w formacie PDF.

Temat przesyłania faktur drogą elektroniczną został ostatnio nagłośniony po opublikowaniu Dyrektywy Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r., która miała na celu m.in. liberalizację obecnych standardów przesyłania i przechowywania faktur elektronicznych tak, aby faktury papierowe i faktury elektroniczne były traktowane w ten sam sposób. Ministerstwo Finansów, dostosowując krajowe przepisy do tej dyrektywy, wydało rozporządzenie z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. 249, poz. 1661). Rozporządzanie znosi obowiązek stosowania bezpiecznego podpisu elektronicznego lub EDI przy elektronicznym przesyłaniu faktur.

Wysyłanie faktur drogą elektroniczną redukuje przede wszystkim koszty opłat pocztowych. Dzisiaj za nadanie jednej faktury płaci się kilka złotych PLN, natomiast przesłanie wiadomości elektronicznej jest darmowe. Właściciele firm nie ponoszą kosztów kopert, ani nie marnotrawią czasu, który pracownik przeznacza na dojście do poczty. Ponadto minimalizowane są koszty wydruku rachunków.

Reasumując, warto zainteresować się wystawianiem faktur przez Internet nie tylko ze względu na wygodę ale także na cenę, która w większości przypadków jest dużo niższa niż cena stacjonarnego programu.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

wtorek, 8 listopada 2011

Księgowość w firmie- zlecić "księgowej" czy na własną rękę ??

Autorem artykułu jest Agnieszka Kuźniar



Każdy podmiot gospodarczy jest zobowiązany do prowadzenia księgowości, spełniając wymogi określone przez Prawo Rachunkowości danego kraju. W Polsce, zawikłane zasady te przyprawiły już niejednego przedsiębiorcę o zawrót głowy. Jak istotne jest prawidłowe wypełnianie zeznań podatkowych?

biuro rachunkowe

Zakładając działalność gospodarczą należy wziąć pod uwagę wiele aspektów, począwszy od podstawowych: siedziba, zatrudnienie pracowników, na rozeznaniu rynku i promocji skończywszy. We właściwej organizacji oraz odpowiednim zarządzaniu tkwi siła przedsiębiorstwa. Sprawdza się tu również powiedzenie, że "najważniejsze jest niewidoczne dla oczu". Najistotniejszą zasadą stosowaną w rachunkowości jest zgodność księgowań ze stanem faktycznym oraz dokumentami. Kluczowe znaczenie ma kompletność posiadanej dokumentacji, niezbędnej podczas ewentualnej konieczności dowiedzenia swoich racji w sytuacji, gdy zaistnieją rozbieżności między podmiotem gospodarczym a fiskusem. Powierzenie zatem ksiąg rachunkowych odpowiedniej osobie pozwala uniknąć nieprzyjemności wynikających z przeoczeń, zaniedbań, nie mówiąc już o konsekwencjach prawnych.

Obecnie, w związku ze zwiększającą się rokrocznie liczbą nowopowstających przedsiębiorstw, rośnie ilość firm świadczących usługi rachunkowe. O ile w głównych miastach Polski, jak: Kraków, Poznań, Warszawa, Wrocław, rynek usług rachunkowych jest już nasycony, to szukając „księgowej” w mniejszym mieście, jest ich już stosunkowo mniej. Dlatego też otwierając biuro rachunkowe Rzeszów, Bielsko- Biała czy Lublin wydają się być dobrą lokalizacją.

Oczywiście innym, możliwym rozwiązaniem jest zdobycie certyfikatu, który pozwala na samodzielne prowadzenie ksiąg rachunkowych w firmie. Jednak osoby dopiero zastanawiające się nad podjęciem kroków w tym kierunku muszą mieć świadomość tego, iż jest to proces długotrwały i nieprosty. Dlatego też zaleca się na początku działalności skorzystanie z usług biura rachunkowego, aby zabezpieczyć się przed ewentualnymi błędami (odpowiednia umowa z prowadzącym księgi) oraz po to, aby móc skupić się w pełni na odpowiednim prowadzeniem własnej działalności gospodarczej.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Radca prawny, adwokat a może doradca prawny ??

Autorem artykułu jest Błażej Sarzalski



Adwokat i radca prawny? Czy obecnie coś odróżnia te dwa zawody? Kogo wybrać, do kogo się udać ze swoim problemem prawny? Czym różnią się od siebie obecnie zawody prawnicze?

I do jednego i do drugiego zwyczajowo mówi się per „mecenas”. Każdy z nich na sali sądowej wyróżnia się togą, adwokaci noszą się w zieleni, radcom prawnym przypisano barwę niebieską. W obecnym stanie prawnym kompetencje przedstawicieli tych dwóch zawodów prawniczych są zasadniczo identyczne – jedyny wyjątek to niemożność sprawowania przez radców prawnych obrony w sprawach karnych. Skąd więc dwa samorządy i dwa zawody? Zawód adwokata stanowił kwalifikowany zawód prawniczy już w czasach II Rzeczypospolitej. W czasach PRL pojawiła się natomiast potrzeba obsługi podmiotów gospodarki uspołecznionej przez przygotowanych do tego profesjonalistów – w ten sposób powstał zawód radcy prawnego, który wyewoluował do tego czym jest teraz – zawodu zaufania publicznego, posiadającego własny samorząd, kodeks etyki i rozbudowane uprawnienia zawodowe.

Przyjęło się, iż adwokaci częściej reprezentują osoby fizyczne, a rady prawni przedsiębiorców – obecnie taki podział to anachronizm, a obydwie grupy obsługują zarówno podmioty gospodarcze, jak i osoby indywidualne. Bardzo istotna różnica (szczególnie akcentowana przez adwokatów) to fakt, że radcy prawni mogą być zatrudniani na podstawie stosunku pracy, adwokaci nie (co uzasadniają potrzebą jak największej niezależności). Pomimo podobieństw także regulacje dotyczące etyki i prowadzenia kancelarii różnią obydwa zawody. Szczegółowe informacje możecie znaleźć na stronach internetowych samorządu radcowskiego i adwokackiego Zawody te zobowiązane są do posiadania obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej.

Bardzo nie lubię zbitki słownej „profesjonalny pełnomocnik”, niemniej w praktyce określeniem tym nazywa się adwokatów, radców prawnych i aplikantów tych zawodów, a w niektórych sprawach rzeczników patentowych i doradców podatkowych. Wolę ich nazywać prawnikami kwalifikowanymi.

Prawnik niekwalifikowany to osoba, która ukończyła wyższe studia prawnicze, jednakże nie posiada uprawnień adwokackich ani radcowskich – nie ma wpisu na listę adwokatów/radców prawnych. Osoba taka nie może działać jako pełnomocnik ani obrońca w postępowaniach sądowych. Wyjątkiem jest sytuacja gdy prawnik taki znajduje się w tzw. stałym stosunku zlecenia ze stroną a reprezentacja przed sądem dotyczy tego zlecenia, bądź gdy zarządza interesami lub majątkiem strony. Orzecznictwo sądowe zmierza jednak jednoznacznie w kierunku marginalizacji instytucji nieprofesjonalnego pełnomocnika. Prawnik taki częstokroć posiada dobrze ugruntowaną wiedzę i umiejętności prawnicze, a fakt że nie posiada uprawnień jest często kwestią jego własnego wyboru. Z drugiej strony warto zwrócić uwagę na to, że wielu studentów zaraz po studiach stara się wejść na rynek usług prawniczych, niestety uniwersytety nie przygotowują do praktycznej pomocy prawnej, trudno oceniać wiedzę takiego człowieka. Prawnik niekwalifikowany ma prawo tytułować się tytułem „doradcy prawnego”, „prawnika”, „magistra prawa” – może on udzielać porad prawnych, tworzyć projekty pism i wniosków dla stron, projekty umów, a także reprezentować strony w postępowaniu administracyjnym (jednakże nie ma prawa występowania przed sądami).

Prawnicy niekwalifikowani nie są zobowiązani do posiadania obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Nie są związani kodeksami etycznymi.

Kogo wybierzesz? Wybór należy tylko do Ciebie.

Ja, jako radca prawny życzyłbym sobie oczywiście byś wybierał mnie i moich kolegów :)

---

Błażej Sarzalski
radca prawny
http://RejestracjaSpolkiZoo.pl


Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Doradca podatkowy

Autor: kontenery
Doradca podatkowy - bardzo ważna osoba. Doradca podatkowy łączy w sobie znajomość podatków oraz księgowości, dlatego dziś staje się coraz bardziej popularny na rynku usług finansowych.



Zaczynając pisać artykuł chciałabym nawiązać do Kancelarii Doradców Podatkowych. Otóż są to podmioty łączące w sobie znajomość podatków i księgowości. Klienci wybierający usługę w takiej kancelarii są wysoce świadomą grupą podmiotów gospodarczych, wiedzą że wiedza doradcy podatkowego będzie większa niż "zwykłego" księgowego.

Egzamin państwowy który musi zdać doradca podatkowy obejmuje prawo podatkowe, karne-skarbowe, rachunkowość, postępowanie administracyjne i egzekucyjne. Widać doskonale, jaki zakres materiału musi opanować doradca podatkowy aby być w pełni profesjonalnym.

Przypomnę tylko iż od roku 1989 każdy podatnik ma obowiązek samodzielnego obliczania podatku.
Wcześniej obowiązek ten spoczywał na administracji podatkowej. Zmiana oznacza,
iż podatnik musi sam stosować prawo podatkowe i ponosić za swoje czyny
odpowiedzialność. Z pomocą mogą przyjść podatnikowi doradcy podatkowi.


Szerzej o doradcy - to wolny zawód zaufania publicznego. Doradztwo
podatkowe
regulowane jest ustawą, a wykonywane może być jedynie przez osoby
fizyczne znajdujące się na liście doradców podatkowych Krajowej Izby Doradców
Podatkowych lub osoby prawne znajdujące
się w rejestrze prowadzonym przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.


Jak wspomniałam na początku kandydaci na doradców podatkowych podchodzą do egzaminu państwowego,
składającego się z 2 części (pisemnej i ustnej). Zdanie egzaminu jest warunkiem
koniecznym w celu wykonywania czynności doradcy podatkowego. Oczywiście każdy podmiot
wykonujący takie czynności bez uprawnień podlega karze grzywny.


W Polsce zawód doradcy podatkowego nie jest tak do końca znany i często utożsamiany jest
z biurem rachunkowym, a to jest błąd. Ma on jednak dużo większe uprawnienia. Czynności, które
może wykonywać jedynie doradca podatkowy to m.in. udzielanie porad dotyczących
obowiązku podatkowego, prowadzenie ksiąg podatkowych, sporządzanie deklaracji
podatkowych. Doradcy podatkowi mogą występować jako pełnomocnik w sprawach
związanych z obowiązkiem podatkowym. Doradcy podatkowi są również uprawnieni do
świadczenia usługi prowadzenia księgi rachunkowej.


Doradcy podatkowi zobowiązani są do zawarcia umowy ubezpieczenia od
odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywania zawodu.


Doradcy podatkowi potrafią nieraz uchronić od kłopotów. Klienci nie są z
reguły świadomi swoich praw i obowiązków. Doradca podatkowy może zapewnić pełną
obsługę w zakresie rachunkowości oraz podatków. Szczególnie przydatny może
okazać się dla przedsiębiorców gubiących się w gąszczu przepisów.

Mam nadzieje, iż udało mi się w miarę czytelnie zaprezentować temat doradztwa podatkowego.









o Autorze

Doradca podatkowy




Artykuł pochodzi z serwisu Albercik.pl - darmowe artykuły na WWW

Termin i forma wypowiedzenia obowiązkowej umowy OC

Autor:mmllmm
Moment wypowiedzenia umowy ubezpieczenia poprzedniemu ubezpieczycielowi w zakresie OC komunikacyjnego reguluje art. 28 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. Nr 124, poz. 1152).


Wypowiedzenie OC komunikacyjnego (forma i termin) zostały przedstawione w art. 28 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym oraz Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Zgodnie z brzmieniem przytoczonego powyżej przepisu, w razie chęci rozwiązania umowy ubezpieczenia u dotychczasowego ubezpieczyciela, posiadacz pojazdu powinien powiadomić na piśmie zakład ubezpieczeń o wypowiedzeniu umowy OC nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu, na który została ona zawarta i zawarcia umowy w innym zakładzie ubezpieczeń) posiadacz będzie posiadał ochronę ubezpieczeniową u ubezpieczyciela, z wyjątkiem sytuacji, gdy:

1) nie została opłacona w całości określona w umowie składka za mijający okres 12 miesięcy lub w przypadku cofnięcia zakładowi ubezpieczeń zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych albo

2) w przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń, ogłoszenia lub zarządzenia likwidacji zakładu ubezpieczeń albo oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości lub umorzenia postępowania upadłościowego.

Na powyższe wskazuje art. 28 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych (...).

Biorąc pod uwagę powyższe, uznać należy, że oświadczenie woli o wypowiedzeniu umowy może zostać złożone w każdej formie pisemnej. Wysłanie wypowiedzenie umowy listem poleconym uprawdopodobnia (w razie ewentualnego sporu z ubezpieczycielem), że oświadczenie zostało wysłane do zakładu ubezpieczeń oraz wskazuje termin dokonanej czynności.

Odpowiadając na kolejne z zadanych pytań, wskazać należy, że w praktyce kwestią budzącą wątpliwości jest wskazanie, czy dokonanie czynności wypowiedzenia poprzez nadanie ww. oświadczenia pocztą (tzw. data stempla pocztowego) w terminie wskazanym w ustawie spełnia przesłanki wskazane w powyższym akcie prawnym, czy też wypowiedzenie umowy OC jest skuteczne dopiero z chwilą zapoznania się z treścią oświadczenia przez ubezpieczyciela, tj. data wpływu do ubezpieczyciela (art. 61 k.c.).

Naszym zdaniem w niniejszej sprawie znajduje zastosowanie norma art. 61 k.c., toteż oświadczenie woli jest złożone z chwilą, gdy doszło do drugiej strony w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią. Oznacza to, w naszej opinii, że należy skupić się na momencie, w którym ubezpieczyciel mógł się zapoznać z treścią wypowiedzenia, nie zaś samym złożeniem oświadczenia woli. Pragniemy wskazać, że w pytaniach przytaczany zostaje przykład dotyczący złożenia zeznań podatkowych, jednakże regulowany jest on w kodeksie postępowania administracyjnego, gdzie zgodnie z teorią doręczenia przepis prawny uznaje za spełnienie obowiązku przekazania w terminie, gdy pismo zostanie złożone m.in. w placówce Poczty Polskiej. Niestety w stosunkach zobowiązaniowych między stronami umowy powyższe postanowienie nie obowiązuje.

Tematem ściśle powiązanym z poruszonym powyżej zagadnieniem jest kwestia daty złożenia wypowiedzenia. Datę wskazuje art. 28 ust. 1 przytoczonej powyżej ustawy, zgodnie z którym należy wypowiedzieć umowę nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy. Pomocniczo zatem należy posłużyć się przepisami kodeksu cywilnego, zamieszczonymi w art. 110?116. Oznacza to, naszym zdaniem, że w razie wskazania w polisie daty końcowej ochrony ubezpieczeniowej na dzień, np. 30 czerwca 2006 r. godz. 24.00 wypowiedzenie należy złożyć, tzn. pismo powinno wpłynąć do ubezpieczyciela najpóźniej do godz. 24.00 dnia 29 czerwca 2006 r.





o Autorze




Artykuł pochodzi z serwisu Albercik.pl - darmowe artykuły na WWW